Amerika'nın notasına Almanya'nın cevabı

Almanya Genelkurmaylığı, uzun yıllar savunma yaparak, Anlaşma Gurubu Devletlerini barışa zorlayacak durumda olmadığını görür. Çünkü Almanya her vuruşmada asker kaynaklarının azaldığını görüyordu. Çünkü Almanya her vuruşma sonucunda asker kaynakları gittikçe azalmaktaydı. Bu durum ise kendisinin ve bağlaşıklarının durumunun aleyhineydi. Çünkü İngiltere ve Fransa dünya kaynaklarının tümünden yararlanma imkânına sahip denizci devletlerdi. Ayrıca vuruşmalardaki asker kayıplarını da sömürgelerinden fazlası ile temin etmekteydi. Bu nedenle zamanın uzaması İngiltere ve Fransa'nın lehinedir.Yukarıdaki nedenlerin etkisi ile Alman Genelkurmaylığı önce Fransa'yı savaştan saf dışı yaparak İngiltere'yle başa baş mücadele edebilecek bir ortamı hazırlayarak isteğine göre bir barışa ulaşmak ister. Yine İngiliz ve Fransız Deniz ablukasına karşı 1915 yılında uyguladığı ve yansız devletlerle, Başta Amerika Birleşik Devletlerini karşısına almamak için bıraktığı Denizaltı savaşını da tekrar uygulamayı sağlayacak yeni savaş planları hazırlar. Bu plandaki yeni Amansız Deniz Savaşının anlamı şöyle ifade edilmektedir: Alman denizaltılarının, belirli bölgelerde seyir eden ticaret ve yolcu gemilerinin savaşan veya tarafsız olup olmadığı, taşıdıkları yüklerin kaçak olup olmadıkları incelenmeden, tayfa ve yolcuların kurtarılması maksadı ile ilgili bir önlem almadan batırılmasıdır.Savaş planına göre, denizaltıların savaş alanları da üç bölgeden oluşmaktadır: 1- Kuzey Denizi Bölgesi -Manş Denizi- Atlantik Okyanusunda İngiliz ve Fransız kıyıları. 2-İspanya kıyıları ve Cebel-i Tarık hariç Akdeniz'in tamamı. 3-Kuzey Denizinde bütün Rusya kıyıları.Almanya yukarıdaki bölgelerde Amansız Denizaltı savaşını başlatmakla şunları amaçlamaktadır: Birincisi, İngiltere ve Fransa orduları ve halkı açlık tehlikesi ile karşı karşıya kalacaktı. Çünkü her iki devlette gıda ihtiyaçlarının 2/3'nü sömürgelerinden getirtmekteydi. İkincisi ise, Amansız Denizaltı savaşı ile yukarıdaki bölgelerden geçen yollar kapatılınca İngiltere ve Fransa'nın Ağır Demir ve Çelik sanayine dayanan silah ve cephanesi karşılanamayacaktı. Çünkü Fransa hem Demir cevherini hem de Maden Kömürünü sömürgelerinden getirtmekte, İngiltere ise zengin kömür yataklarına sahipse de Demir cevherini sömürgelerinden getirtiyordu. Kısacası Almanya XIX. Yüzyılın iki sanayi devini amansız denizaltı savaşı ile sanayilerini işletemez hale getirecekti. Böylece Almanya, açlık ve silahsızlıktan ve cephanesizlikten savaşamayacak duruma gelen İngiltere ve Fransa'yı isteklerine göre bir barışa zorlayacaktı.Almanya Verdun vuruşmaları ile Fransa'yı savaştan saf dışı edemeyince Amansız Denizaltı Savaşını uygulamaya koyar. Almanlar 24 Mart 1916 tarihinde Manş Denizinde Fransız'lara ait Sussek adlı yolcu gemisini batırarak işe başlarlar. Bu Gemide buluna Amerikalı Yolcularda boğulurlar. Bu olay üzerine İngiltere Dışişleri Bakanı Grey, Barış Konferansı olayı ile Üçlü Anlaşmanın yanında savaş katılarak dünya liderliğine soyunmak isteyen Başkan Wilson'a hadi hazır sebep varken Almanya'ya savaş açması için kışkırtma yapan Amerika sadece 18 Nisan 1916 tarihinde Almanya ile siyasi ilişkileri kesme tehdidinde bulunur. Başkan Wilson bu düşüncesini Alman hükümetine aynı tarihli bir nota ile bildirir.Alman Hükümeti ve Genelkurmay'ı Başkan Wilson'un bu tehdidini umursamaz Zira Denizaltı savaşı ile İngiltere ve Fransa 6 ay içerisinde savaştan saf dışı olacaklar. Amerika siyasi ilişkileri kesmesi dışında savaş açsa dahi 6 aydan önce ordularını toplayarak Avrupa'ya getiremez dahi. Gelse dahi, Alman isteklerine göre barış yapmış olan İngiltere ve Fransa'yı bulacaktı.ABD'nin bu tehdidi karşısında Almanya Hükümeti 4 Mayıs 1916 tarihli bir nota ile cevaplandırır: "İmparatorluk Hükümeti şu inandadır ki Anlaşma Gurubu Devletlerince kullanılan kaba ve çetin savaş usulleri ve onların Merkez devletlerini(Almanya ve Avusturya) yok etme yolundaki kesin azimleri yüzünden Almanya'nın içine sokulduğu durumu Amerikan Hükümeti takdir edecektir ve kabul edecektir ki Anlaşma Gurubunun(İngiltere, Fransa ve Rusya) şimdi açığa vurulmuş olan niyetleri Almanya'ya, 4 Mayıs 1916. (bugün gönderdiği nota'da) Amerika'ya gönderdiği notada kendisi için alakoyduğu hareket serbestliğini kullanmak hakkını vermektedir (İade etmektedir). Tecim gemilerinin ancak haber verilerek ve içindekiler kurtarılarak batırılacağı bildirilmiş, bununla birlikte eğer İngiltere Abluka işlemlerinde genel kurallara saygı göstermezse Almanya yukarıdaki üstlenmesinden vazgeçecektir?.""