Bu kaçıncı paket

Normalde içinde bir veya birçok şey bulunan, kâğıda sarılarak veya kutuya konularak bağlanmış, elde taşınacak büyüklükte bir nesne olarak bildiğimiz "paket" kelimesi zamanla, kendisinin bile hayret ettiği anlamları ifade etmeye başladı. Kişiye, zamana, mekâna göre şekilden şekle girdi "paket".Mesela; mobilyacılar tuttu bir evlilik paketi hazırladılar. Alabilen alsın diye. Operatörler tuttu bir konuşma paketi hazırladılar isteyen istediği kadar konuşsun diye. AVM'ler paketler hazırladı daha çok müşteri gelsin diye. Büyük marketler kampanyaları pakete koydular vatandaş yesin diye. Her ramazanda belediyeler zahirde ihtiyaçlılar, batında ise potansiyel oy vericiler için yardım paketleri hazırladılar. Hele seçim önceleri paket patlamalarına sizde tanık olmuşsunuzdur. Sinema paketleri, dizi film paketleri, tatil paketleri vs. paketlerle adeta hayatımız paketlenip önümüze konuldu. Haliyle bu kadar paketleme yapılan bir ülkede iktidarda icraatlarını pakete koydu. Bir farkla ki, bir AVM'nin, bir operatörün veya bir mobilyacının senin beğenine sunduğu paketin az çok mahiyetini bilir, getirisini götürüsünü ve maliyetini hesap edebilirsin ama iktidarın hazırladığı paketlerin ne getirisi belli, ne götürüsü. Bedelini ise hep halk ödedi, ödüyor da. İktidara geldiler. Hemen devletin kayıp paralarının peşine düşmek için bir paket yaptılar. Batan bankaların (sahiplerinin) peşine düştüler. Haliyle yanlarında paketleri de vardı. Kayıp para 150 milyar dolardı. Ama paketin içinden 15 milyar dolar çıktı. Ama kimse sormadı; "Kardeşim! Hani benim paralarımı haksızca gasp edenleri yakalayıp, devletin ve milletin hakkını geri alacaktınız. Söz vermediniz mi?"Sonra bir açılım paketi düştü piyasaya. Onu demokrasi, insan hakları paketleri izledi. Yetmedi referandum paketi hazırlandı. Evet, için her şeye evet, denildi. Sonra başkanlık sistemi hülyalarına binaen yeni bir paket hazırlandı. Ama bu ciddi bir işti ismi de ona göre olmalıydı. Yeni anayasa paketi olsun mu, olsun. Paketler tek tek milletin önünde patladı. Faturayı ödedik, ödüyoruz. Özelleştirme paketi ile yer altı, yer üstü zenginliklerimiz gitti. Dinlerarası Diyalog paketiyle inancımız belki de tarihinde ki en büyük sapıklıklarla karşılaştı. Açılım paketlerinin bedeli hep kan ve gözyaşı oldu. Ağlamasın denilen anaların gözlerinin suyu kurutuldu. Azınlık paketleri ile neredeyse Türkiye'de yaşayan her gayr-i Müslime bir kilise, bir havra açma gayretine girildi. Referandumda "her şey çok daha güzel olacak" paketi için "evet" dedirtilmişti vatandaşa. Memurlar aynı memur, işçiler aynı işçi, coplar aynı cop, vuranlar aynı el? Federasyon, özerklik, Öcalan'a ev hapsi, çift dil, bir o kadar bayrak vs. şeylerin saklı olduğu yeni anayasa paketi ise kapalı kapılar ardında. Henüz ortam hazır değil. Ya millet bu paketi talan ederse, korkusu var iktidar sahiplerinde. Hülasa hükümet ne kadar paket varsa aldı, süsledi, vatandaşın önüne getirdi. Hepsi tek tek patladı. Ekonomide, terörde, iç ve dış politikada geldiğimiz nokta belli. Kimse bizi takmıyor. Ama haberleri izliyorum, sonuna kadar "Kürt açılımı" diyen Beşir Atalay bağlı bulunduğu hükümetin yeni bir "paket" üzerinde çalıştığını söylüyor. Yapmayın Allah aşkına. Boş durun. Bırak ilerlemeyi bari ülke zarar görmesin?***2011'in esprisi:Abdullah Gül, Sarkozy'i tam üç gün boyunca aradı. Ama Sarkozy korkudan telefona bile çıkmadı?