Bugünkü yazımızda da Allah Rasülünün nasihatlerinden, gönül ve fikir dünyamıza ışık saçan hayatından ibret, hikmet dolu nur damlaları aktaracağız.
Peygamberimizin (SAV) mescidde namaz kılanlara son kez bakışı...
Peygamberimiz; pazartesi günü sabah namazında Hz. Aişe'nin kapısının perdesini açıp mesciddeki cemaate baktı. Peygamberimizin üzerinde nakışlı bir elbise vardı. Cemaat, Hz. Ebu Bekir'in arkasında saf olmuşlardı. Peygamberimizin yüzü Mushaf yaprağı gibi bembeyazdı. Peygamberimiz, Müslüman safları görünce gülümsedi. Hz. Ebu Bekir Peygamberimizin cemaate namaz kıldırmak istediğini sanarak ökçesinin üzerinde geriledi. Cemaat de Peygamberimizi sıhhatli görünce sevinçlerinden az kalsın namazdan çıkacaklardı. Peygamberimiz onlara "Olduğunuz yerde durunuz, namazınızı tamamlayınız'' diye eliyle işaret ederek:
"Ey insanlar! Rükuda yüce Rabbi tazim ediniz. Secdede ise dua etmeye çalışınız. Çünkü, secde halinde duanızın kabul olunması umulur'' buyurdu.
Perdeyi indirdi...
Bundan sonra Peygamberimizin yüzünü bir daha göremediler.
***
Peygamberimizin (sav) ev halkına son seslenişi...
Peygamberimiz, vefat günü olan pazartesi günü: "Ey insanlar! Ateş alevlendi. Karanlık gece kıtaları gibi, fitneler geliyordur. Ben, ancak Allah'ın kitabı olan Kur'an'ın helâl kıldığını helâl kıldım. Kur'an'ın haram kıldığını da haram kıldım. Ey Rasulullah Muhammed'in kızı Fatıma! Allah katında makbul ameller işleyiniz. (Bana güvenmeyiniz) Çünkü Ben sizi, Allah'ın azabından kurtaramam'' buyurdu..
***
Peygamberimizin vefat ettiği günde idi. Hz Aişe'nin yanında altı veya yedi dinar bulunuyordu. Peygamberimiz onları fakirlere dağıtmasını Hz. Aişe'ye emretmişti. Hz Aişe ise Peygamberimizin hastalığı ile meşgul olduğu için henüz dağıtamamıştı. Peygamberimiz Hz Aişe'ye "Altı-yedi dinarı, ne yaptın? Dağıttın mı?" diye sordu. Hz Aişe " Hayır! Vallahi Senin hastalığın ile meşgul olmaktan henüz dağıtamadım'' dedi. Peygamberimiz onları isteyip getirtti. Avucuna aldı. "Allah'ın peygamberi Muhammed, bunları fakirlere dağıtmadığı yanında bulundurduğu halde Rabbine kavuşacağını sanır değildir" buyurdu. Onların hepsini ensar fakirlerinden beş ev halkına bölüştürdükten sonra: "İşte şimdi rahatladım'' buyurdu ve uyudu.
Bu münasebetle İmam Kastalani der ki "Peygamber Ulu'su, Rabb'ül'âleminin Sevgilisi, geçmişteki ve gelecekteki kusurları bağışlanmış bulunan Peygamberimiz, böyle yaparsa, üzerlerinde Müslümanların kanları ve kendilerine haram olan mal hakları bulunduğu halde, Allah'a kavuşanların halleri, nice olur bir düşünün."
***
Peygamberimizin Hz. Fatıma'yı önce ağlatan sonra güldüren gizli haberleri...
Hz. Aişe ( ra) der ki :
Rasulullah'ın yanında oturuyordum. Rasulullah Fâtıma'yı çağırttı. Fatıma yürüyerek geldi. Onun yürüyüşü, Rasulullahın yürüyüşünü andırırdı. Resulullah (sav): "Merhaba kızım" buyurduktan ve onu sağına ve soluna oturttuktan sonra kendisine gizlice bir şey söyledi. Fâtıma ağladı. Sonra, ona gizlice bir şey daha söyledi. Bu defa da Fâtıma güldü. Ben, bu günkü gülmenin ağlamaya, sevinmenin üzülmeye bu derece yakın olduğunu görmemiştim. Fâtıma'ya bu ağlamasını ve gülmesinin sebebini sordum. "Hastalığı neticesinde vefat edeceğini haber verdi. Buna ağladım. Sonra, ev halkının kendisine ilk kavuşup katılanı, ben olacağımı haber verince de güldüm"dedi.
***
Hz. Ali, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin'in (ra) Peygamberimizi ziyaretleri...
İbn-i Abbas der ki "Abbas, Peygamber'i (sav) hastalığında ziyarete gelmişti. Peygamber Aleyhisselam'ı kaldırıp döşeğin üzerine oturttu.
Peygamber Aleyhisselam, ona "Ey Amca! Allah da seni yükseltsin" diyerek dua buyurdu.
Abbas: "Ali içeri girmek için izin istiyor'' dedi.
Rasulullah Aleyhisselâm "girsin'' buyurdu.
Ali; Hasan ve Hüseyin ile birlikte içeri girince, Abbas: ''Ya Rasulallah ! Bunlar senin evlatlarındır'' dedi.
Allahın Resulü: "Ey Amca! Onlar senin de, evlatlarındır'' buyurdu.
Abbas "Ben onları severim'' dedi.
Rasulullah Aleyhisselâm "Sen onları sevdiğin gibi, Allah da seni sevsin " buyurdu.
(İslam Tarihi, M. Asım Köksal, c. 18, sy. 49-56).
