'Tasfiyeci' olmak ya da olmamak

İlahi ölçü aynen tecelli ediyor:

"Onlar gibi olmadığınız müddetçe sizden asla memnun olmazlar."

Alın size AİHM kararı!

Bir ülkenin 20 küsur yılını ve 200 milyar dolarını çalan, 30 bin insanını şehid eden, coğrafyamızı kukumav kuşlarına teslim eden Apo'yu iyi yargılamak için elimizden geleni, hatta gelmeyeni de yaptık ama sonuç ortada! Avrupa'yı memnun edemedik!

Oysa Apo itiraz etmesin diye yargılama heyetinden askeri hakimi apar-topar çıkardık. Apo, avukatları ile rahat görüşsün, mesajlarını rahat ulaştırsın diye -dünyanın neresinde görülmüşse -gemiler tahsis ettik, hatta beslenme zorluğu çekecek endişesi ile özel diyetisyenler tuttuk.

Sonuç, elbette memnun olmadılar ve olmayacaklar da. O açıdan Apo, yüzyılın teröristi imiş, insanlar ölmüş, öldürülmüş, bir tarağın dişlileri gibi olan bir toplum bölünmüş, devletler yıkılmış-parçalanmış bunun hiçbir önemi olamaz.

Yine bu ölçü içinde konuşarak ifade edelim ki, Apo'nun avukatlarından birisinin söylediği şu sözün bir komplo teorisi olarak değeri olsa da sonuç itibari ile anlamı yok.

Apo'nun avukatı diyor ki;

"Ben mahkeme heyetini uyardım. Şu, şu konularda yanlış yaparsanız, bu karar AİHM'den dönecektir!"

Eğer AİHM gerçek anlamda bir hukuk kurumu olsa avukatının sözü belki kaale alınabilir. Ama davanın kendisi de, AİHM de bir siyasal kurumdur. Dolayısıyla yeniden yargılama konusu bir siyasal meseledir.

Yani, yanisi şu:

Ağzınızla kuş tutsanız, AİHM'e yaranamazsınız!

Kaşının üzerinde gözün vardı diyeceklerdir. Çünkü ilahi ölçü aynen işliyor.

Onların hedefi 200 yıllık "Şark meselesi" hastalığını devam ettirmektir ve bizden asla memnun olmayacaklardır.Ta ki kendileri gibi oluncaya kadar...

***

Şimdi hükümet bir yandan, anamuhalefet ve iktidar goygoycusu basın öte yandan elbirliği ile konuyu bir "hukuki mesele" gibi gösterme telaşı içindeler.

Hani böylece Apo'nun önü açılacak; yeniden yargılama adı ile ülke nurtopu gibi bir siyasetçi (!) kazanacak.

Hemen söyleyelim ki, Apo'nun sınırsız ve koşulsuz bir şekilde affedilmesine dönük olarak Avrupa Birliği'nin çeşitli organlarından çıkan bir düzine kararı söylemek mümkün.

Apo ve PKK'nın yalandan da olsa "terörist" olarak isimlendirilmediğini biliyoruz. Dolayısıyla bu bir süreç ve Avrupa siyasal olarak karar verdiği Apo'nun affedilmesine, şimdi yeni bir halka daha ekliyor. Bu kez AİHM ile "Apo'yu yeniden yargılayın" diyor.

Şunu demeye çalışıyoruz. Hiç kimse "bu bir mahkeme kararıdır" diyerek milleti kandırmaya çalışmasın. Bu bal gibi siyasi bir hükümdür. Dahası hükümet de Avrupa Birliği'ndeki bu iradeye, kendi içinde cevap vermiştir.

Anayasa'nın 90. maddesinin değiştirilerek bugünlerin ateşi yakılmıştır.

Yani "Brüksel-Ankara el ele, Apo dışarıya" formülü bugün ülkenin önüne konulmuştur.

"İster ye, ister yeme" sosuyla tatlandırılarak!

***

AİHM ile birlikte kaçınılmaz son bir kez daha önümüze gelmiştir.

AB'ye evet mi diyeceğiz, yoksa hayır mı? Çünkü Apo'nun affedilmesi bir AB şartıdır. Ve siz "AB'ye evet" dediğiniz sürece Apo'yu da affedeceksiniz, aynı Apo'yu devlet başkanı olarak da selamlayacaksınız!

Çünkü AB tereddüde mahal bırakmayacak şekilde niyetini ortaya koyuyor. Prof. Dr. Haydar Baş'ın dediği gibi:

"Siz, siz olarak kaldığınız sürece AB'ye giremezsiniz."

Bu 'siz olarak kalma' durumu, dininizden başlayarak, ülkenin bölünmesine kadar her şeyi, ama herşeyi kapsıyor.

Apo, Apo'nun affedilmesi, yeniden yargılanması meselesi değildir. Mesele Türkiye'nin Kürt devletine "evet" deyip dememesi meselesidir.

Buradan çıkan sonucu da yazımızın sonuna ekleyelim.

"AB'ye hayır" demeden bu belalardan kurtulma şansımız yok. Eğer AB'ye ideolojik tercihlerle bağlı değilsek, hangi aklı başında, bu ülkeye bağlı insan AB yalanına teslim olmaya devam eder.

Apo kavşağı; ülkeyi diyalogcu, MİT kapılarında derman arayanlara inat, şu temel tercihe getirip oturmuştur.

"Ya tasfiyecisiniz, ya da değilsiniz!"

Belki bu sıfat, bahsettiğim grubu çok rahatsız ediyor olabilir. Ama bu skala kimin ülkeye nasıl baktığının samimiyet testidir.

O açıdan bu coğrafyaya 200 yıldır "hasta adam" muamelesi çekenler, onların içerdeki temsilcileri ile millet tam bir mücadele halindedir. Ya tarih yazmaya devam.Ya tarihin çöplüğü. Dua ve çalışma vakti...