Yoo; hemen yazının başlığını açmak istiyorum. Bahsettiğim kişi Avrupa'nın en iyi skorer basketbolcusu... Yani namı değer bizim İbrahim Kutluay'ımız!.. Peki "Tornacı İbrahim" nereden çıktı diyecek olursanız?... Hemen yanıtlıyayım. Bizim İbrahim sahaya çıkarken, nasıl ki saçlarına bol jöle sürmeyi ihmal etmiyor; sağ elini de maçlardan önce tornacıya götürüp, tesviye ettiriyor ve potanın çemberiyle sırdaş oluyormuş!...
Kimse inanmayacak ama... Futbol bir haftadır suskun kalınca; basketbol dalına kondum... İnmek de istemiyorum... Üç dört gündür tutkunum basketbola. Bu tutku rüyalarımı da süslüyor... İşte bizim İbrahim'in Cuma gecesini Cumartesi'ye bağlayan saatlerde rüyamda gördüm. Arkadaşlarından gizli, kamptan kaçarak doğru "Tornacı Sabahattin Usta'ya gidiyormuş İbrahim. Ve her gittiğinde sayı rekoru kırıyor, dünya sayı rekorlarını da alt üst ediyormuş...! Transfer, transfer üstüne, yeşil dolarlar havuzlara dahi sığmıyormuş...
Rüya bu ya!... Fırladım yataktan, doğru duşa... ama aklımda hep basketbol ve İbrahim... Avrupa'nın 12 dev adamı, ıkına sıkına aldığı Letonya maçının stresini atlatmadan Slovenya önüne çıkıyor... Gözüm bizim İbrahim'de; habire uzaktan sallıyor, top üç dışarı, bir içeri... potaya mı kızayım, İbrahim'e mi, yoksa gördüğüm o talihsiz, pardon talihli rüyaya mı?.. Sonunda yenik düştük Slovenya'ya!... Ertesi gün rüyasız uyandım ama önümde kocaman bir gerçek duruyordu. İspanya'yı yenemezsek ulusal takımımız kendi seyircisi önünde finallere "Elveda" diyecekti!... akşam olmak bilmedi... ne zormuş, ne heyecanı yüksek bir spormuş basketbol!... Hele seyirciliği adamı tez kalpten götürür!.. O muhteşem başladı, duydum ki İspanyollar geçen yıl Avrupa 2. olmuş... Hadi gel de bu takımı yen?.. Bizim İbrahim, rüyamdaki Tornacı İbrahim; gerçeğe dönüşüyordu. Attığını sokuyordu: 3, 6, 15, 21, 30, 35 "el insaf İbo" diyesim geldi. İbo durmadı, Memo durmadı, Hido durmadı; Milli takım durmadı. Millilerimiz çeyrek finalde!... Bazen rüyalarda gerçek oluyormuş...
