Vatan elden giderken

Türkiye toprakları açık açık talan ediliyor. Artık bu cümleyi rahat rahat kurabiliyoruz ve hiç kimsenin de "hamaset yapıyorlar" deme lükse kalmadı. Geçtiğimiz günlerde Hatay'la ilgili medyada yer alan haberleri hepiniz okumuşsunuzdur. Hatay topraklarının önemli bir bölümünü Suriyeliler satın almış. Suriyelilerin aldığı gayrimenkul oranı binde 5'i geçtiği için de hükümet müdahale ederek, ikinci bir emre kadar Hatay'da toprak satışını durdurmuş. İlk başta bu cümleler, "zararın neresinden dönülürse kârdır" mantığıyla değerlendirildiğinde  "buna da şükür" diyesi geliyor insanın ama olayın boyutları bu kadarla sınırlı değil. Öncelikle şunu belirtelim, hükümetin çıkardığı yasalarda bazı vilayetlerde koyduğu "kritik eşik" oranı, Hatay için binde 5. Bir ülkenin, Türkiye'nin belli bir bölgesinde bu orandan fazla yer alması durumunda kritik eşik aşılmış oluyor. Ancak Suriyelilerin Hatay'dan aldıkları gayrimenkulün binde 5 ile sınırlı kalıp kalmadığını şu an net olarak bilemiyoruz. Çünkü Hükümetin çıkardığı yasalardaki yabancıya toprak satışını serbest bırakmanın ötesinde teşvik eden hükümler ve bunların takibini zorlaştıran düzenlemeler maalesef elimizi kolumuzu bağlıyor. Bu işin resmi muhatabı konumundaki Tapu ve Kadastro Müdürlüğü bile net rakamlardan bîhaber. Suriyeliler Hatay'da kendi isimleri dışında taşeron firma ve kişilere binlerce gayrimenkul aldırmış olabilir. Bu, ihtimalin ötesinde acı bir gerçek durumunda. Ve bu tehlikeli "vatan erozyonu" sadece Hatay ile sınırlı değil. Türkiye'nin dört bir yanı "batan geminin malları" pozisyonunda talan ediliyor. Doğu ve Güneydoğu'da İsrail'in yıllardır inceden inceye tatbik ettiği bir parselizasyon politikası mevcut. Bu politika bağlamında binlerce dönüm arazi, binlerce gayrimenkul satın alındı. İsrailliler, bu alımlarda özellikle taşeron firmaları kullanıyorlar çünkü kendi isimleriyle alacakları toprakların Türk kamuoyunda tepkiyle karşılanacağını çok iyi biliyorlar. Bunun ötesinde Akdeniz ve Ege kıyılarımızda ciddi bir İngiliz, Alman, Rus, Hollanda ve Fransız istilası söz konusu. Türkiye'nin incileri durumundaki Fethiye, Kalkan, Kaş, Kemer, Didim, Kale, Alanya ve Kuşadası'ndaki talana dur diyen yok. Son verilen rakamlara göre, Didim'de son 3 yılda 11 bin İngiliz konut sahibi oldu, 8 bin konut için protokol imzalandı. İşin en vahim boyutu ise bu ülkelerin istilası altındaki bölgeler, şu anki durumuyla bile sömürge bölge intibaını uyandırıyor. Açılan kiliseler ve okullar bir yana, bu bölgelerdeki elektrik ve su faturaları da son 1 yıldır İngilizce olarak basılıyormuş!İşte bu son tablo, Türkiye için utanç vericidir. Fransız ve İngilizler'in 19. yüzyılın ilk yarısında Afrika kıtasında başlattıkları sömürgeleştirme harekatında uyguladıkları taktikler bugün Türkiye Cumhuriyeti topraklarında tatbik ediliyor. Fransızlar 1830 yılında kalıcı olarak girdikleri Cezayir'de, kıyı şeridindeki verimli topraklardaki Cezayirlileri dağlara, verimsiz topraklara sürmüşler ve buralara kendi vatandaşlarını yerleştirmişler. Bu toprakların bir kısmı satın alınmış, bir kısmına da zorla el konulmuş. Birçok Fransız vatandaşı ise, Cezayir'in zor şartları nedeniyle bu bölgeye gelmeyi tercih etmemiş. Zaten iyi, yaşanabilir yerlerine Fransızlar yerleştirilmiş. Bugün Türkiye gibi; Fransız, Alman, İngiliz ve Ruslar için "doğa harikası" bir toprak parçası, bulunması zor bir fırsattır. Sevr tezgahının Lozan'da bozulmasını içlerine sindiremeyenlerin asırlık hesabı halen devam etmekte ve Lozan'da ceplerine koydukları hesaplarını bugün bir bir kesmeye başladılar bile.Uyuma Türkiye! Vatan elden gidiyor!