Baba acısı nasıl tarif edilebilir ki!

Baba çınardır. Yaslandığın dağdır. Kaç yaşında olursan ol, hangi konum veya makamda olursan ol babanız yaşıyorsa adımlarınız yere sağlam basıyordur.

Kendinize güveniniz tamdır. Her işi başaracak gücü kendinizde bulursunuz. Çünkü sizin arkanızda bir dağ vardır, yaslandığınız koca bir çınar vardır. 

Ne zaman anlarsınız onun değerini bilir misiniz? Kayıp ettiğinizde. Babanızı kaybettiğinizde gücünüz, makamınız, mevkiiniz bitmiş, dünyanın en zayıf insanı olarak kendinizi görürsünüz ve ölene kadar içinizdeki bu boşluk büyüyerek devam eder. 

27 Ocak 2017 benim için böyle bir tarihti. Babamı kayıp etmiştim ve o zaman anladım değerini. 

Birilerinin gözünde ben güçlü idim, öğrencilerimin idolü idim, benim gibi olmak isteyen yüzlerce insan varmış meğer!

Ama ben bir hiçmişim. Gücümü babamdan alıyormuşum meğer. O gün öğrendim bu gerçeği.

Allah'tan çabuk toparladım. Çünkü hocam vardı benim. 1993 yılından beri takip ettiğim, manen beni yetiştiren Prof. Dr. Haydar Baş vardı.

Biliyor musunuz ben, onun sayesinde anne-baba hakkının ne olduğunu öğrendim. Anne-baba sevgisini öğrendim. 

Beni yanlış olan bir dünyadan çekip aldı. Haram yememeyi, harama bakmamayı, insanları insan olduğu için sevmem gerektiğini, kimsenin hakkını yemem gerektiğini, elinden geldiği kadar herkese iyilik yapmam gerektiğini, vatan sevgisini, bayrak sevgisini ama en önemlisi bütün bu sevgileri, değerleri Allah rızası için yapmamı ve Hz. Peygamber ve Ehl-i Beyt'ine tam bir teslimiyetle bağlanmamı öğretti. 

Üniversite okurken madden ve manen elini üzerimden çekmedi. Yanlış ortam ve fraksiyonlar içinde olmamı engelledi. 

Öyle bir yaptı ki, öyle yetiştirdi ki, daha 20 yaşında tıfıl bir delikanlı olarak devletin her kademesi ile görüşen, her makama rahatça ulaşabilen birisi oldum. 

Okul bitince elini yine esirgemedi üzerimden. Aile kurmama, evlenmeme vesile oldu. Çünkü O biliyordu ki, toplumu ayakta tutacak olan şey sağlam bir aile idi. 

Boşanmaların arttığı, ailelerin parçalandığı bir ortamda yine onun eğitiminden geçmiş bir evladı ile evlendirdi. İyi ki de yaptı, sağlam bir aile kurdum ve iki oğlum oldu. Onların isimlerini de koydu. Okul çağları geldi. Onları da bırakmadı ve okutmaya başladı.

Büyük oğlumun hukuk fakültesini kazandığını duyunca benim kadar sevindi. Küçük oğlum da şimdi onun okulunda daha büyük başarılara imza atacak. 

Bütün bunları yapana ancak Baba denir. O sadece benim babam değildi, bütün Türk milletinin babasıydı. 

Millet babasına sırtını dönse de o dönmedi. Ömrü milletinin kurtuluşu için geçti. Milli kimliğinden, duruşundan zerre kadar taviz vermedi. 

73 yıla ne sığdırdı biliyor musunuz? 1400 yıldır İslam âleminde saklanan Ehl-i Beyt gerçeğini sığdırdı. İmam Ali'nin ve Ehl-i Beyt'in hakkını verdi, savundu, haykırdı. 

Başka ne yaptı biliyor musunuz? Herkesin iftira attığı, hakaret ettiği devletin kurucusu Atatürk ile milleti tekrar barıştırdı. Gerçek Atatürk'ü, dindar Atatürk'ü millete anlattı, tanıttı.

Millet ona sırtını dönse de O, milletin refahı için, mutluluğu için yeni bir ekonomi sistemi ortaya koydu. Bu modeli dünya uyguladı. 

Ama O'nun isteği Milli Ekonomi Modeli'nin ülkesinde uygulanması, devlet ve milletin ekonomik bağımsızlığını ilan etmesi,  fakirliğin bu topraklarda suç sayılması isteğiydi.

73 yıllık ömrünü Allah ile Peygamberi ile Ehl-i Beyt'i ile doldurdu. Vatan, millet sevgisi ile doldurdu ve benim gibi o binlerce insanı yetiştirerek doldurdu. 

O hepimizin babası idi. 2017'de babam öldüğünde cenazesine sahip çıktı. 2 metreye yakın yağan karda bir ekip gönderdi ve defin işlerini yaptırdı. 

Babamdan sonraki boşluğu ben, Haydar Babam ile doldurdum. Şimdi O da gitti, sevdiğine kavuştu. Eminim ki çok mutlu ve hiç olmadığı kadar huzurludur.

Peki ya biz! Ya ben bu boşluğu nasıl dolduracağım! O'na endeksli bir hayatımız vardı, O varsa her sorun çözülür diyorduk. O varsa bu ülkenin sahibi var diyorduk. O varsa bu ülkeye, millete bir şey olmaz diyorduk. Şimdi O gitti. Benim babam iki kere öldü.