Başbakanın Türkiye'si!

Gittiği halka açık her yerde, her toplantıda, her konferansta, her açılışta, her şenlikte, kısacası halkla her temasında protesto ediliyor başbakan Erdoğan. Çiftçiyle, köylüyle, esnafla, tüccarla, fındık üreticisiyle, şehit yakınıyla, yani toplumun her kesimiyle kavga etme noktasına geliyor, azarlıyor, "ağzının payını veriyor" başbakanımız. Öyle bir başbakan ki, toplumla küs, toplumla kavgalı ve toplum içine çıkmayan, çıktığında da bin pişman!Oysa 3 Kasım 2002'de halkın oylarıyla işbaşına geldi, halktan aldığı vizeyle o koltuğa ve "yan gelip yatmadığını" iddia ettiği o makamına kuruldu. Halk vefa arar, bulamayınca da hesabını sorar!Verdiği oyun hesabını sormak da en tabi hakkıdır halkın. Nitekim sormaya başladı bile. Başbakan Erdoğan halkın bu tepkisini, bu hesap soruşunu, "birilerinin tezgahı" olarak görmeye devam ededursun ama halkta oluşan tepki çığ gibi büyümeye devam ediyor. Şöyle bir düşünün, bu ülke için canını feda etmiş şehitlerimizin cenaze törenlerine katılamayan bir başbakan tarafından yönetiliyoruz. Bu da yetmezmiş gibi, şehit ailelerini "askerlik yan gelip yatma yeri değildir" diye azarlayan, gelen onca tepkiye karşısında binlerce kez özür dilemesi ve o talihsiz cümleyi lügatinden silmesi gerekirken başka yerlerde de iszihzalı bir şekilde aynı cümleyi tekrar etmesi akılla mantıkla izah edilir şey değil. Şehit cenazelerine katılmadığı gibi, bir telefonu bile çok görüp, "telefon açıp da tepki mi dinleyeceğim" diyebilen bir Başbakan var karşımızda. Teröre onbinlerce şehit vermiş bir ülkenin başbakanı, o ülke için şehit olmuş vatan evlatlarının cenaze törenlerine katılamıyorsa bu işte bir yanlışlık, bir tezat ve çok önemli bir sorun yok mudur?Ve bu sorunun tespiti, çözümü ve analizi için yapılmış her bir yoruma "ihanet" damgası vurmak, "ihanet içinde" ihanet paranoyası görmekte değil de nedir!İşbaşına geldiği 2002 yılında Türkiye teröre sadece 6 şehit vermişken, bu yılın yedi ayında verilen şehit sayısı 91'e yükselmiş. Sivil kayıplarda ise 2002'de 45 kişi yaşamını yitirirken, 2006'nın ilk 7 ayında bu sayı 472'ye tırmanmış. Başbakan Erdoğan'ın yönetimindeki hükümet, terörü tam anlamıyla sıfır noktasında, bu noktalara taşımıştır. Böyle kabarık bir sabıka dosyasının olduğu hükümetin, içi yanan, yüreği sızlayan vatandaş tarafından protesto edilmesinden daha doğal ne olabilir ki. Başbakan Erdoğan, maalesef hala "eleştirilme" ve "uyarılma" gibi iki önemli konuda yeterli olgunluğa erişememiştir. Her eleştirinin ve her uyarının ardında derin güçler, derin hesaplar ve kirli niyetler arama gayretkeşliği, kendinizi, iktidarınızı ve fikrinizi hapsettiğiniz cam fanusun camlarına çarpıp size dönmektedir. Etrafınızdaki  gönüllü veya maaşlı Türkiye okuyucularının, kulağınıza fısıldadıkları bir Türkiye yok ve hiçbir zaman da olmadı sayın Başbakan!Hani tepkilerden çekinerek çıkamadığınız sokak, çarşı, pazar ve meydanlar var ya, işten oraların nabzı size anlatıldığı gibi atmıyor sayın Başbakan!Birilerinin size üflediği gibi Türk halkı Lübnan'a asker gönderilmesini alkışlamıyor, aksine Meclis'te her türlü baskıyla kaldırılan parmakların sahipleri ve hükümetinizden hesap sormak için sabırsızlıkla bekliyor.Yine aynı şekilde sizi halkın arasına çıktığınız her ortamda protesto edenler, hem provakatör hem de birkaç kişi değil. Onlar Türkiye ve Türk halkı.Size anlatılan herşeyin toz pembe olduğu ve herkesin halinden memnun olduğu Türkiye yerkürede bulunmuyor sayın Başbakan!