Egemen güçler ve taşeronlar

Geride bıraktığımız 20. yüzyılı ülkemiz, bölgemiz ve dünyamız adına bir değerlendirmeye tabi tutsak ve 'ne idik, ne olduk ve ne olacağız' sorularına cevap arasak her halde hiç kimse olumlu ve parlak bir netice beklemez.Hangi gözle ve kimin adına bakarsanız bakın, bugün insanlığın yaşadığı felaketi, vahşeti inkar etmek mümkün değildir. Hatta bugün olduğu gibi dün de yaşanan bu felaketleri varlık sebebi sayanlar bile hallerinden memnun, rahat ve emin değillerdir. Zülmün, ahlaksızlığın şiddeti ve yaygınlığı biraz da onların bu halinden kaynaklanıyor.Bilhassa 20. asırda 4 tane egemen güç bütün dünya toplumlarını etkileyen, yönlendiren olayların baş aktörleri olarak öne çıktıyor. Bir de bunlara taşeronluk yapanlar var.Birinci Dünya Savaşı'ndan sonra bazı imparatorluklar, devlet ve milletler tarih sahnesinden çekilmek dorumunda kaldılar. Ama hiçbiri Osmanlı Devleti'nin dağılmasının ardından bıraktığı boşluğu, kaosu bırakmadı. Hatta denilebilir ki 1. Dünya Savaşı sadece bunun için yapıldı ve dünya 4 egemen gücün eline geçti.Bu 4 egemen gücün ABD, Avrupa, Vatikan ve İsrail olduğu aşıkardır.1. ve 2. cihan harplerinden sonra bilhassa Ortadoğu'da yeniden çizilen haritalar ve burada ortaya çıkarılan devletlerin başına getirilen kadrolar,  hiç şüphesiz kendilerini oralara getirenlere taşeronluk yapma yarışına girmekten başka bir şey yapmadılar.Dünyadaki bütün gelişmeler de egemen güçler ve taşeronlar arasında emir - komuta çizgisinde gelişti.İşin bu vahim ve akıllara durgunluk veren yanı, egemen güçlerin niyet ve maksatları hemen herkes tarafından bilindiği ve yaşandığı halde her defasında dünyanın sorunlar vasıstasıyla egemen güçlere teslim ediliyor olması idi.Egemen güçlerin niyet ve gayretlerini tarifinin bir kefesine, taşeronların niyet ve gayretlerini de diğer kefesine koyduğmuz zaman meselenin asıl vahameti bütün çıplaklığı ile ortaya çıkmış olacaktır.ABD'nin dünya hakimiyetini pekiştirmek amacıyla "tek devlet, tek millet, tek din" anlayışı çerçevesinde 22 islam ülkesinin siyasi ve coğrafi  haritasını yakından ilgilendiren BOP planı hemen her fırsatta dile getiriliyor. Gereği de yapılıyor. Afganistan, Irak, Filistin bunun canlı misalleridir. Suriye ve İran'ın hedefe konması, Türkiye'nin asıl hedef olduğu çok açık ve kesin bir delil niteliğindedir.Buna karşın, İsrail'in arz-ı mevud hayali çok muhimdir. Avrupa'nın şark meselesini, Vatikan'ın dünyayı hristiyanlaştırma adına misyonerlik, hoşgörü, dinlerarası diyalog çalışmalarını eklediğimiz zaman bu 4 egemen gücün başta dini olmak üzeere siyasi, askeri, kültürel ve ekonomik işbirliği içinde olduklarını görürüz.Nerede ise yarım asra yaklaşan bir zamandan beri PKK'yı Türkiye'nin başına bela edenler şimdi bölgenin bir başka devletini yani İran'ı da aynı şekilde taciz etmeye, vurmaya çalışıyorlar.Konya semalarında uçuş eğitimi gören İsrail pilotları daha dün Suriye ve Türkiye hava sahalarını ihlal ederek Türkiye topraklarına yakıt tanklarını bırakıp gittiler. Anlayana sivri sinek saz, anlamayana davul zurna az misali...Egemen güçlerin bu niyet ve gayretleri elbette bir anlık veya günlük bir olay değil. Asırlar boyu devam eden bir kinin ve nefretin neticesi. Ancak son zamanlarda öylesine azıtmış olacaklar ki; ne tedbir, ne perdeleme, ne bir bahane arkasına gizlenme ihtiyacı duymuyorlar.Egemen güçler bir taraftan siyasi, askeri ve ekonomik güçlerini ha bire artırıyorlar ve çeşitli organizasyonlarla yeni ihtiyaçlar, yeni planlar ve projeler geliştiriyorlar. Taşeronlara gelince, bunların iki görevi var. Biri efendilerine sadık halde hizmet etmek, ikincisi ise kendi içlerinde bir kaşık suda fırtına koparmak, havanda su dövmek.Yani laiklik, irtica kavgaları yapmak ama varsa bile hiç bir meseleyi çözüme kavuşturmamak. Buna törör de dahil... Türban da...Şimdi varın gerisin siz düşününAma... İşin içinde Ramazan'a kavuşmak, onu hakkıyla idrak ile yaşamak da var elbet...Rahmete, mağfirete ve kurtuluşa hiç bu kadar muhtaç ve yakın olmamaştık.