Zafer, fetih ve asalet müjdecisi

"Bin atlı akınlarda çocuklar gibi şendikBin atlı o gün dev gibi bir orduyu yendik."(Yahya Kemal Beyatlı)

Hz. Peygamber (s.a.v.), çocuklara, yüzmenin, ok atmanın yanı sıra, ata binmenin de öğretilmesini tavsiye etmişlerdir. Peygamber Efendimizin (s.a.v.) at yetiştirilmesini teşvik ettiği; Lizöz, ez-Zarif ve Luheyf isimli atlarının olduğu hadisi şeriflerde mevcuttur.Hz. Peygamberi miraca taşıyan Burak, adlı at olduğu hepimiz malumu. Peygamber Efendimizin Düldül isimli bir atı olduğu ve bu atını daha sonra Hz Ali'ye hediye ettiği gerçeğiyle adeta markalaşan Arap atları, dünyanın dört bir yanına İ'lây-ı Kelimetullah  için  koşturan yiğitlerin emrine girmiştir.At asil bir hayvan olarak kabul edile gelmiştir, tarih boyunca sahibine sürekli statü sağlamıştır. Tarih sayfalarına adını yazdıran bahadır, yiğitler ve komutanlar hep onunla yazdırmıştır. Sultan Alpaslan'ı, Ertuğrul Gaziyi, Fatih Sultan Mehmeti ve dahi nice komutanları atsız düşünemezsiniz Destanlarımızda, kahramanlar atlarıyla birlikte anılırlar. Bu atlar efsaneleşmiş varlıklardır. Kanatlanıp uçarlar, aşılmaz hendekleri bir çırpıda aşarlar, yaralanan, bayılan kahramanlarının başından ayrılmazlar.Hz. Alinin Düldülü, Battal Gazinin Aşkarı, Sarı Saltuk'un atları, Köroğlu'nun Kıratı ve daha niceleri belleklerimizdedir.Türkler için at, mukaddes ve vazgeçilmez bir unsurdur. At sırtında doğar, at sırtında büyür, at sırtında savaşır, at sırtında ölürlerdi.Eldeki mevcut bilgilere göre at, ilk olarak Türkler tarafından ehlîleştirilmiştir. Asya steplerinde; Türk ve at ikilisi, âdeta birbiriyle kaynaşmıştı. Geleneğimizde at, bahadırın en sadık arkadaşı ve zaferinin ortağıdır. Bu sebeple Karacabey, İnönü, Konya, Çukurova, Eskişehir ve Akköprü gibi yerlerde haralar kurulmuştur. Osmanlılarda ilk olarak Orhan Gazi zamanında müsellem adı verilen 1.000 kişilik atlı birlikleri oluşturulmuştu.Necip Fazı Kısakürekin Ata Senfoni eserinden devam ediyoruz: Hayvan dünyasının ufku, yani en ileri unsuru, yani insana en yakın olanı da attır. Çünkü tıpkı insan gibi ruhi bir hayata maliktir. Ve rüya görür. At, hayvan zarfı içinde hayvandan başka bir şeydir. At, ebediyat fatihi insanın göz ve estetik planında, bütün çizgileri, hareketleri ve kabiliyetleriyle en ihtişamlı kahramanlık sembolü Onun içindir ki, madde fatihlerinin hepsi, tiranlar, Sezarlar, Hanlar, Hakanlar, kumandanlar, başbuğlar, liderler, kahramanlar, gözümüzün önünde hep atlı olarak yaşarlar. Bunları atlarından indirecek olursak hemen cüceleşirler, perukası düşmüş aktöre dönerler. Öyle sevimli bir tabi, hünerli bir köle, vefalı bir yardımcı, verimli bir müttefiktir ki,  tabiatta hiçbir unsur onun derecesinde insana hizmet etmek iktidarında ve insanla el ele vermek istidadında değildir.At, insanın tamamlayıcısıdır. Kalem gibi incecik dört ayak üzerinde, dünyanın en ahenkli gövdesi, en vezinli boyunu ve en haşmetli kafası... Sonra bütün bunları birer İmparator mantosu halinde bürüyen, yağız, doru,  al ve kır,  pırıl pırıl kürkler... Şahane, şahane;  sürmeli, tahrirli, akı görünen gözler... Zarafet tuğrası yele ve satvet arması kuyruk... At, insanoğluna, rençperinden senyörüne ve sporcusundan fatihine kadar ve işlerin en kabasından en incesine dek maddi ve manevi dayanak vazifesini gören ilahi bir hediyedir.