Hüsamettin, Hüsameddin: Dinin keskin kılıcı.
Hüseyin: Güzelcik, güzel çocuk.
Hüsnü, Hüsniye: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait.
Hüsrev: 1-Hükümdar, şah. 2-Hoş; hayır getiren, hayır isteyen.
Işık: 1-Aydınlık, nur, ziya. 2-Gece aydınlatan şey, mum, kandil, lamba.
Işıl: Parıltı.
İdil: 1-Daima aşkı konu alan, köy ve kır hayatını canlandıran küçük şiir. 2-Samimi ve saf aşk.
İdris: 1-Ders okuyan 2-Kur'an'da adı geçen peygamberlerden. Terzilerin, yazarların piri sayılır.
İffet: 1-Namus, ırz, perde. 2-Kötülten kaçınma, kötülüğe tenezzül etmeyiş, doğruluk ve namus.
İhsan, İhsane: 1-İyilik etme, güzel davranma, 2-Bağışlama. 3-Bağışlanan, verilen şey; bahşiş. 4-Yardım etme, iyi davranma.
İkbal: 1-Şanslılık, talih ve baht açıklığı. 2-Bir kimsenin işi doğru gitme, durumu iyi olma, gözde ve itibarlı olma. 3-Birine doğru dönme, yüz çevirip bakma. 4-İstek, arzu, yüz çevirip bakma.
İlyas: 1-İlahi kuvvet. 2-Ölmezliğin sembolü sayılan mersin ağacı.
İnayet: 1-Gayret, dikkat, çalışma. 2-İyilik.
İrem: Vaktiyle Şeddad tarafından cennete benzetilerek yaptırılan bahçe.
İrfan: 1-Bilme, biliş, anlayış, iç yüzünü bilme, derinliğine varma, bilgi ve zeka ile elde edilen olgunluk. 2-İlahi sırlara ve gerçeklere ulaşma.
İsa: Allah'ın yardımı, Allah'ın merhameti.
İshak: Tebessüm, gülüş.
İsmail: Allah'ın işi.
İsmet: 1-İslam'a göre haram ve yasak olan şeylerden, kötü iş ve günahlardan kaçınma, sakınma. 2-Namus. 3-Suçsuzluk, masumiyet, günahsızlık.
