Kadife devrimin neresindeyiz?

Kadife devrim Balkanlardan Kafkaslar'a uğradığı her ülkede ayrı bir isim olarak tam gaz ilerliyor.

George Soros'un kimliğine ve kimyasına ilişkin bir yazıyı önümüzdeki günler için yazma sözü vererek kritik soruyu soralım:

Türkiye kadife devriminin neresinde duruyor?

Daha doğrusu Soros'un kadife devrimi Türkiye'ye uğramayacak mı?

Cevabı hemen verelim... Türkiye zaten bir kadife devrim yaşadı. Hem de 3 Kasım'da! O açıdan kadife devrim uğradı-uğrayacak tartışması ile vakit geçirmenin anlamı yok!

Anlamı olan şey bundan sonra olacaklarla ilgili okumalar!

Mesela Güneydoğu, mesela Kıbrıs, mesela İncirlik...

Acaba tüm bu konularda George Soros efendi ne düşünüyor?

3 Kasım AK (pardon kadife) devrimi bu işler için yeterli olacak mı, olmayacak mı? Yoksa bunun ötesinde yeni kadife devrimlere mi ihtiyaç var?

İşte zurnanın zırt dediği nokta burası...

***

İncirlik ve Kıbrıs konusunda sorun gözükmüyor...

Buraları "toptan" elden çıkarıyoruz. Hükümetin Gümrük Birliği protokolüne "evet" demesini Selim Kotil dostumuz çok iyi örneklendirdi.

"Önce karşı tarafla anlaşıp elinizdeki gayrimenkulü satıyorsunuz. Sonra da tek taraflı olarak hayır ben satmadım diyorsunuz..."

Gerçekten de hükümetin Kıbrıs'a dönük "imza" siyasetinin anlamı bu.

Önce sat, sonra da hayır ben satmadım de... Eh bu durumda sizce kadifeli-kadifesiz bir devrime ihtiyaç var mı?

Gönüller aynı olsun misali bir durum yani...

Gelelim İncirlik'e...

Murat Mercan'ın, 1 Mart'tan sonra Washington'a giden Abdullah Gül'ün Amerikalılara verdiği sözü gayet net biliyoruz:

"Dükkan sizin. Ama buna engel olan yerler var. Yardımcı olun verelim gitsin."

Şimdilerde konu imza aşamasına gelmiş gözüküyor. Hem de TBMM by-pass edilerek. Bunun sonucu Anayasayı açık ihlal sebebiyle nereye bağlanır bilemiyorum ama Anayasa Mahkemesi'nin duruşma salonunun geni?letildiğini gazete manşetlerinden okuduk.

Gelelim meselenin içini doldurmaya:

1- "İncirlik'e evet" dediğimiz anda Türkiye fiilen işgal edilmiş olacak. (Tezkere kızgınlığı ile oluşturulan suçluluk psikolojisinin ne işe yaradığını da böylece çözmüş olacağız).

2- Türkiye, İran ve Suriye'nin işgalinde rol üstlenmeyi kabul etmiş olacak.

Şimdi... Gelin konuyu kadife devriminin sahibine bağlayalım.

Ne demişti tezkere öncesinde Soros efendi:

"Türkiye'nin en iyi ihraç maddesi askeridir."

***

Gelelim kadife devrimin Güneydoğu'suna. İşin en sorunlu kısmı burası. Çünkü Güneydoğu'da talepler keskin ve net. Yani Kıbrıs'ta İncirlik'te olduğu gibi konunun "tevili" söz konusu değil. Yani gayrimenkulu satıp, sonra "satmadım" diyemiyorsunuz. Ya da Amerikalılar burayı saldırı değil, nakil üssü gibi kullanacak deme şansınız yok.

Dolayısıyla burada kadife devrimimiz (!) bir çatışma tehdidine dönüştürülüyor. Tehdit kelimesini özenle kullanıyorum. Çünkü DEHAP'ın toplumsal temsil kabiliyeti ortada. % 5'leri geçmiyor. Ama çıkarılan sese bakarsanız maşallahı var, Türkiye'nin sahibi gibi...

Kadife devrim işte bu % 5'i büyütüyor ve % 100'lük bir tehdit olarak karşımıza çıkıyor.

Sonuç: Gün, refleksleri güçlü tutma, güç toplama ve güçlü gözükme, güçlü olma zamanı. Bakın işte bir bayrak olayından neler doğdu?

Ankara/Tandoğan çözümü ve oradaki fikir ve atmosfer, değil Soros'u, Soros'un efendilerini de yerle bir eder!