1823 Monroe Doktrini'yle ABD'nin arka bahçesi ilan edilen Latin Amerika'da son yıllarda meydana gelen iktidar değişiklikleri Latin Amerika'nın "arka bahçe" olma durumuna isyanı anlamına geliyor. Özellikle Venezuella Devlet Başkanı Hugo Chavez'in yaptığı ABD karşıtı açıklamalarla dünya kamuoyunun gündeminde yer etmeye başlayan ve son seçimlerle birlikte işbaşına gelen hükümetlerin anti-emperyalist özellikleri Latin Amerika'da ABD aleyhine başlayan kıpırdamayı haber verir nitelikteydi. Son olarak Şili seçimlerini, 1973 yılında CIA tarafından devrilen Salvador Allende'nin partisinden Michelle Bachelet'in kazanmasıyla birlikte Latin Amerika'daki ABD karşıtı cephe iyice genişledi. Venezuela, Brezilya, Arjantin, Uruguay, Bolivya ve Şili... bu ülkelerde işbaşında bulunan liderlerin ortak özellikleri solcu olmaları değil, ABD karşıtı olmaları. Bizdeki birçok yazar Latin Amerika'da meydana gelen bu iktidar değişikliklerini "Latin Amerika'da sol rüzgarı" şeklinde değerlendirerek, iyice pörsümüş ve gerçek kimliğinden kilometrelerce uzaklaşmış Türk soluna çıkarım yapmak gibi zorlama bir yola başvursa da, Latin Amerika'daki asıl gerçek; ABD'nin Monroe Doktrini ile Amerika kıtasına koyduğu "özel rezervi"nin iflas etmiş olmasıdır. Artık Latin Amerika, ABD'nin arka bahçesi olmadığı gibi, ABD'nin en ufak bir müdahalesine bile karşı çıkacak bir hassasiyet kazanmıştır. Brezilya ve Arjantin'in IMF'ye borçlarını zamanından önce ödeyerek, bu sömürü kurumunu ülkelerinden kovmaları bu hassasiyetin ürünüdür.Ortadoğu ve Avrasya coğrafyasına yoğunlaşan ABD'nin Latin Amerika hezimeti, birikmiş nefretin seçimlere yansıyan sonuçlarından başka, bölge ülkelerinin ABD'nin 200 yıldır bölgede kurduğu hegemonik dengeye ard arda indirdikleri önemli siyasi ve ekonomik darbeler silsilesiyle devam etti. Artık ABD'nin Latin Amerika ülkelerinde sıradan hale getirdiği askeri darbeler silsilesi yerini, ABD politikalarına karşı yapılan siyasi ve ekonomik darbeler silsilesine bıraktı.Özellikle 2005 yılı bu darbeler silsilesinin en yoğun yaşandığı yıl oldu. 29 Mart 2005 Guayana Zirvesi...Bu tarihte Venezüella, Brezilya, Kolombiya ve İspanya devlet başkanları, Venezüella'nın Guayana kentinde bir işbirliği deklarasyonuna imza attı. 2 Mayıs 2005 Amerika Devletler Örgütü (ADÖ) Zirvesi...Bu zirvede, ABD'nin 1948 yılında Latin Amerika ülkelerindeki askeri darbeleri örgütlemek ve "Amerikancı rejimlerin kurulmasında paravan rolü" oynamak üzere kurduğu Amerika Devletler Örgütü'nün Genel Sekreterliği'ne, tarihinde ilk kez ABD'nin istemediği bir aday seçildi. (Şili İçişleri eski Bakanı Jose Miguel Insulza).ABD Latin Amerika üzerindeki hakimiyetini her geçen gün kaybediyordu. Öldürücü bir darbe daha: Mar Del Plata Yenilgisi- 4-5 Kasım 2005 ABD'nin Latin Amerika hezimetinde kilit rol oynayan bir diğer gelişme de, 4-5 Kasım 2005 tarihlerinde Arjantin'in Mar del Plata kentinde gerçekleştirilen zirveydi. Bu zirvede ABD'nin, tüm Latin Amerika'yı serbest ticaret bölgesi yapma girişimi (FTAA) sert bir kayaya çarptı. ABD'nin Latin Amerika'da elini attığı her yer adeta kuruyor ve ABD'nin iflas eden politikasını haykırıyordu. Bolivarcıların Mar del Plata zaferi olarak ilan ettikleri bu zirvede yaşanan diğer önemli bir olay da, Bir ABD Başkanı'nın karşısında ilk kez bir Arjantinli Başkan'ın (Nestor Kirchner) "Latin Amerika'nın içine düştüğü sefaletin ve toplumsal trajedinin affedilmez sorumlusu ABD'dir" demesi oldu. Bush'un kıpkırmızı surat ifadesiyle yediği bu fırça ABD ile eski arka bahçesi Latin Amerika arasındaki kopuşun önemli köşe taşlarından birisi olmaya namzetti. Ve son olarak 9 Aralık'ta gerçekleştirilen MERCOSUR Zirvesi'nde de Latin Amerika'nın siyasi ve iktisadi birliğini sağlamak amacıyla önemli kararlar alınmasıyla ABD'nin bölgedeki egemenliğinin iflas bayrağı çekilmiş oluyordu. Vallerstein'in ifadesiyle "Monroe Doktrini öldü ve pek yas tutanı da yok."Devam edecek
