Nefisleri hesaba çekmek

İnsanın, belki de en fazla yapması gerektiği halde, ihmal ettiği, kendi nefsiyle olan muhasebe eksikliğidir. Hem kendi adıma, hem okurlarım adına, fayda gördüğüm bu mukabil yazılarımda, kişileri kendi nefisleriyle hesaplaşmaya davet etmek niyetini taşımaktayım. Gayemiz "ölmeden önce ölmenin" ya da "nefislerinizi ölmeden hesaba çekiniz" ihtarlarını hatırlatarak, henüz can tende iken, yapılması gerekenlerin yapılabilmesini sağlamaktır.

Bu günlerde yapılacak muhasebenin önemli olduğu kanaatindeyim. Çünkü içerisinde bulunduğumuz günler, "altın kıymetinde" olan günlerdir. Hasretle beklediğimiz üç aylara kavuştuk kavuşmasına ama Recep ayının ortasını bulduk, sonuna doğru hareket etmeye başladık. Ama hala birçokları, mübarek gün ve gecelerin sıcaklığına eremediklerinden bahsedebilmektedirler. Durumun telafisi adına, kendimizle yapacağımız muhasebenin, faydalı olabileceği kanaatiyle böyle bir yazı ile karşınızdayım.Alalım nefsimizi karşımıza, tabir yerindeyse konuşalım kendi kendimizle. Siz buna ister kendinizle muhasebe deyin, ya da kendi nefsinizle yüzleşme deyin. Velhasıl, kendimizle muhatap olalım. Kendi nefsimize sormaya başlayalım: Recep ayına kavuştuğumuz günden bu yana, günlerimizi nasıl değerlendirdik? Mübarek günler ve geceler içerisinde bulunduğumuzun ne kadar farkına varabildik? İçimizde bu günlere ait ne gibi değişik hislerle buluşabildik? Ya da tanışabildik? Geriye kalan günlerimizi nasıl değerlendirmeyi düşünüyoruz? Bu konuda doğru kaynak, doğru bilgi, ya da doğru insanlara ulaşabildik mi? Bakın bu sorulara kendi nefsimizde vereceğimiz cevaplar, hayatımızın dönüm noktası olabilecek niteliktedir.

İnsanoğlu, hayatı boyunca, belki de en çok kendi kendini kandırmaktadır. Çok defalar kendi nefsine söz verir ama sözünde durmaz. Aldattığı, kendi nefsi olduğu için kimsecikler duymadan yalanını gizleyebilir. Fakat bilmez mi ki? Onu, ebedi hayatta sorgulayacak olan, dilleri susturup, azalara konuş diyecek bir kudretin kendini hesaba çekeceğini. Daha birkaç ay, ya da gün önce "üç aylara bir kavuşabilsem, gündüzünü saim (oruçlu) gecesini kaim (uyanık, ibadet üzere) geçireceğim, namazımı daha düzenli kılacağım, eksik olan bilgi ve ibadetlerimi tamam etmeye çalışacağım" diyen, sanki biz değilmişiz gibi... Ama nafile, yine kendimizi kandırmaya devam edip, yine dediklerimizi yapmadık. Bak üç aylar içindeki günlerde ömürden gidiyor. Sen hala eksiksin, hala Hak yakınlığından uzaksın. Sahi sen üç aylara kavuşmayı, günahlarının affı ve rahmeti ilahiyeye kavuşmak için yeter şart mı zannettin? Yok öyle beleşçilik.

"Rahmet gelirse has nasa, bela gelirse umum nasa" demişler büyükler. Eğer af istiyorsan, rahmet istiyorsan; gayret edeceksin, belki o zaman alacağın mükâfat, üç aylar hürmetine fazlalaşabilir. Binlerce sıfırın önüne bir rakam koymazsan bir işe yaramayacağı gibidir bu işler. Senin ortaya koyacağın samimi niyet ve gayret; sıfırın önündeki rakam niteliğindedir. Diğer zamanlara göre, özel gün ve gecelerde yapılan işler ve ibadetler, tabii ki özel puanlara tabidir. Bunu hesap sahibi haber veriyor. Gayret et, gerisi Allah Kerimdir.(cc) Her şeye rağmen hala hayattaysan, öyleyse dönüş için zamanın var demektir. Allah (cc) tövbe etmek isteyen kullarına, her zaman kapıların açık olduğunu beyan ederek, ona şans tanımıştır.

Ne duruyorsun, kullan o zaman şansını; yarın geç olabilir. Senin içinde "dünyasına, dünyasına; daha dün gittik dün, yasına" denmeden kendine gelmelisin!