Tehdit içeren övgüler

IMF Dış İlişkiler Direktörü Thomas C. Dowson, Brezilya ve Türkiye'nin uyguladığı ekonomik programların büyük başarı sağladığını bu nedenle her iki ülkeyle işbirliği yapmaktan mutlu olduklarını ve gurur duyduklarını bildirdi.

Bundan birkaç hafta önce, tam da AKP'li vekillerin Felluce çıkışları ve Patrik Barthalomeos'un ekümeniklik iddiası gibi mevzularda ABD ile ilişkilerimizin gerildiği bir anda -tabii hükümetimizin bu çıkışları bir tiyatrodan ibaret, hemen akabinde Mehmet Ali Şahin vesilesiyle özürlerini beyan ettiklerini unutmayalım- ABD Ankara Büyükelçisi Eric Edelman ve IMF Başkan Yardımcısı Anne Kruger "Türkiye'nin ekonomisi iyiye gidiyor" açıklamasını yaptılar.

Ekonomi kulislerine yansıyan bir diğer olay ise her zaman kredi koparmak için peşinde koştuğumuz ve kendini ağırdan satan IMF'nin bu sefer kredi verme konusunda çok hevesli olmasıydı. Bazı ekonomi yazarları da bu durumu köşe yazılarında belirttiler.

Normal şartlar altında ABD ile ilişkilerimizin bozulduğu bir dönemde IMF'nin böyle açıklamalar yapması mümkün değil, eğer yapıyorsa hayra alamet değil.

Tekrar bilgilerimizi tazeleyecek olursak 2003 yılında Ekonomist dergisine bağlı Economist Intelligence Unit (EIU)'in raporunda şöyle ifade edilmekteydi: "2004 başlarında yüzde 60'lık bir olasılıkla bir finansal kriz patlak verecektir. Devalüasyon 2004 ortalaması olarak doları 3.1 milyon liraya çıkaracak; yıl sonu enflasyonu yüzde 90'a ulaşacak, milli gelir ise yüzde 6 oranında düşecektir".

Fakat 2004 başında olması gereken bu kriz olmadı.

Bazı akademisyenlerin yorumu şöyle olmuştur:

Türkiye Irak konusunda ABD ile tam bir işbirliğine girmiş, bir dediğini iki etmemiş, Abdullah Gül'ün ifadesiyle "lojistik destek" sağlamıştır. Bu AKP'nin ABD'ye Irak katliamına tam desteği sebebiyle, ABD, IMF'yi ve bazı global yatırımcıları devreye koyarak, para politikalarıyla, dışarıdan sıcak para sokularak bu kriz 2005 ve 2006'ya ertelenmiştir.

Tekrar vurgulamak istiyorum kriz sadece ertelenmiştir. Bu sömürgeci ekonomik modeller devam ettikçe bu kriz beklentisi başımızın üstünde balyoz gibi duracak ve ABD yaptırmak istediği şeyleri bizlere yaptıracaktır.

Günümüze gelecek olursak, ABD'nin Ortadoğu işgali sadece Irak'la sınırlı kalmayacağı bir gerçektir. BOP projesi kapsamında hedeflenen 22 İslam ülkesidir. Koyu bir Evangelist olan W. Bush'un Büyük İsrail'i kurma hedefini de asla unutmamalıyız.

ABD Ocak ayındaki Irak seçimlerine kadar sessizce beklemeye devam edecektir. Bu sessizlik asla hiçbir şey yapmıyor anlamına gelmiyor. Dikkat ederseniz bu bölgede bir taraftan CIA ajanlarının diğer taraftan askerlerin sayısını arttırdı ve arttırmaya devam ediyor.

Ajanlar, Irak'taki direnişi kırmak, namlu ve haç gölgesinde demokratik(?) seçimi gerçekleştirebilmek ve merkezi ABD'de olan ılımlı İslam anlayışını "Gerçek Furkan" adlı sahte Kuran'la Irak halkının inancını dejenere edip bu bölgeyi İsrail'e hazırlamak gibi görevlerde bulunuyorlar.

Seçimlerden sonra ABD rahat durmayacak ve de zaten zeminini hazırlamaya çalıştığı İran'a saldırmaya başlayacaktır.

İşte bu noktada ABD, Türkiye'nin desteğini Irak işgalinde olduğundan daha fazla talep edecektir ve bu talep sadece lojistik içerikli olmayacaktır.

Bu gerçeği IMF'nin ekonomimize iltifatlar yağdırmasıyla birleştirecek olursak, esasen bu övgüler arkasında bir tehdit de içermektedir.

Türkiye ekonomisi kaypak bir zemin üzerindedir. Ekonomiyi reel piyasalar, üretim, tüketim ve emek belirlemesi gerekirken, maalesef para piyasaları belirlemektedir. Para piyasalarının kontrolü ise yerli piyasanın değil, yabancı sermayenin elindedir ve onlar da IMF'nin beyanatlarına göre hareket etmektedir.

Son zamanlarda bazı ekonomistlerimiz de ekonomimizin balon gibi olduğunu ifade etmeye başladı.

Yani IMF şunu demek istiyor, ABD'nin İran başta olmak üzere Ortadoğu'da ihtiyaç duyduğu her şeyi yap, eğer yaparsan ekonomini methetmeye devam edeceğim ve krizlerini erteleyeceğim, ama eğer yapmazsan 2004'te çekmem gereken, şu ana kadar ertelediğim ipini hemen çekeceğim.

Beyler ha bugün ha yarın, ama bu ip bir gün mutlaka çekilecek. Kriz iptal olmuyor, sadece erteleniyor. Erteleyici değil, kesin çözümler lazım.

İsrail'in ve de ABD'nin hedefleri arasında Güneydoğumuz da var. Pentagon küresel tehdit olarak Türkiye'nin ismini de yazıyor, AKP'nin bu kadar itaatine rağmen.

Artık kendi özümüze dönmeli, milli bir ekonomiye ve siyasi anlayışa geçmeliyiz. 66 yıldır Batılılara el avuç açarak geldiğimiz nokta ortada. 1923-1938 yılları arası ekonomik olarak başarımız da ortada.

Hala neyin peşinde koşuyoruz. Bir tarafta başarı öyküsü, diğer tarafta ise bir hezimet.

Prof. Dr. Haydar Baş Bey, Milli Ekonomi Modeli'ni ortaya koyarken, ekonomik, siyasi ve de toplumsal sorunların çözeceğini söylerken denenmemiş, havada olan bir hedeften bahsetmiyor. Cumhuriyetin ilk yıllarında uygulanmış olan ekonomik modelin günümüzün şartlarına uyarlanmış ve de oldukça gelişmiş halidir. Bu model Haydar Beyin dünya çapında ödül aldığı ve birçok paradoksların çözümünü de içeren orijinal yorumlarıyla yoğrulmuştur.

Milli Ekonomi Modeli, ülkemizin, milletimizin ve hatta bütün insanların yapısına ve de ihtiyacına uygun mükemmel bir projedir.

Hayali spekülasyonlarla emeğimizin ve de sahip olduğumuz bütün değerlerin bir anda yok olmasını istemiyorsak, emek, üretim, çalışma ve de tüketime dayalı size hayal vadeden değil gerçeği sunan bu modele ve onun sahibine fırsat verelim.

Emperyalist güçlerin balyozundan kurtulmak için iktisaden bağımsız olmalıyız, bunun için de Milli Ekonomi Modeli'ne acilen geçmeliyiz.