Çin’e kolera aşısı gönderen Türkiye!

Ayni ile vaki… 

Yani; anlatacağım olay tamamı ile gerçek…

Yıl 1938. Bize gönderilen yazıdan alıntıları aynen yazıyorum.

Çin koleradan kırılıyor. "Çin Sıhhat Dairesi (Çin Sağlık Bakanlığı), Cenevre de Milletler Cemiyeti Hıfzıssıhha Şubesi Direktörlüğüne (Birleşmiş Milletler Sağlık Komisyonuna) müracaat ederek Çin'deki kolera epidemisi sebebiyle memleketi için kolera aşısı tedarikine tavassut etmesi için ricada bulunuyor. 

Koskoca Birleşmiş Milletler Sağlık Komisyonu da "Türkiye Cumhuriyeti Sıhhat ve İçtimai Muavenet Vekilliğine" (Bizim Sağlık Bakanlığına) müracaat ederek Çin'e kolera aşısı gönderip-gönderemeyeceğimizi soruyor. 

Hani o kimsenin beğenmediği Hıfzıssıhha Müessesemiz var ya. "Bir Milyon santimetre mikabı aşının gönderebileceği hakkında taahhütte" bulunuyor. Ve Çin halkı Türkiye'den giden ve "bağış" olarak gönderilen kolera aşısı ile yeniden sağlığına kavuşuyor. 

Cevabi yazının altında zamanın bakanı Ahmet Hulusi Alataş'ın imzası var.

Ne ilginç değil mi?

Biz yeniden her şeyi muska yazarak, okunmuş su içirerek hurafe düzenine dönüp, kendi devrimlerimiz ile oluşturduğumuz kurumları kapatırken; dün bizim aşımıza muhtaç olan Çin; büyük bir gelişme kaydedip,  laboratuarlarında ürettiği pandemi aşısını bize "para ile" satıyor. 

Eh devletler insan değil tabii… Kendine yapılan iyiliği hatırlasın da "İyilik yapma sırası şimdi bende…" desin. 

* * *

Görüldüğü gibi çok az ülkede tarih hafızası ve minnet duygusu var. 

Haydar Hoca'nın Milli Devlet, Milli Ekonomi Modeli, Milli Para gibi kavramlarını incelediğinizde niçin bu kavramlara önem vermemiz gerektiğini daha iyi anlıyoruz. 

Yaşamlarında millilik sınırlarını çizmiş ve kurallarını koymuş olan devletler kolay kolay dünyayı sarsan olaylardan fazla etkilenmiyorlar. Milli devlet olma politikasını benimsemiş olan Almanya gibi ülkeler de "Yarına hazırlıklı olma zorunluluğunu" getirmiş. Bugün pandemiden etkilenmeyen veya az etkilenen ülkelere baktığınızda bunların yaşamları için gerekli olan tedbirler konusunda taviz vermediklerini görüyorsunuz. 

İş başına kim gelirse gelsin, ülkenin düzenini değiştirmekten çok; mevcut düzen içinde toplumun ihtiyaçlarını gidermeye, bir önceki iktidarca başlanmış işlerin tamamlanmasına ve bir sonrakilere yeni projeler bırakmaya çalışmak Milli Ekonomi Modeli'nin bir olmazsa olmazı… Yani, Cumhuriyetle idare edilen devlet şeklinde devamlılık söz konusu… Milli paranın değerinin korunması ise üçgenin diğer köşesi. Parayı değersizleştirmemek için toprak ve altın satışı sınırlanmış. Yabancıların mülk edinmesi kurallara bağlanmış ve bu kurallar sık sık değiştirilmiyor. Devlete ait olduğu tespit edilmiş orman ve araziler olması gereken şekilde kullanılıyor. Devlet binaları tarihi özelliklerine uygun restore ediliyor ve kullanılmaya devam ediliyor. 

* * *

Eğer siz "milli bir devlet" iseniz, ilmek ilmek ördüğünüz, dışarıdan gelecek hiçbir yardıma ihtiyaç duymadan önce mevcut değerlerinize ve kurumlarınıza sahip çıkmak zorundasınız. O değerleri yaratanları unutmazsınız. 

Kendi aşılarımızın üretimini yurt dışı sermayeli özel kuruluşlar değil, kendi milli kurumumuz yapmalı. Kendi öğretmenlerimizi kendimiz yetiştirmeliyiz. Kendi ordumuzun makine ve teçhizat ihtiyaçlarını kendimiz üretmeliyiz. Tarımda dışa bağımlı değil, aksine milli tohumlar ile üreticinin yanında olmalı, kendi üreticimize sahip çıkmalı, öncelik tanımalıyız. Zaman, zaman dile getirilen milli uzay sanayi, uçak sanayi, araba sanayi gibi söylemler gerçekleştirilmelidir. 

Milli bir bilgisayar programımızın bulunmaması, devlet dairelerinin kayıtlarında bile yabancı menşeli programların kullanılması, bilginin kolaylıkla başka ülkelerce kullanılmasına izin verir.  

Her konuda dışa bağımlı hale gelmek, görünmez bir işgal provasıdır. Milli devlet politikasına ters düşer. Bunları geliştirecek mühendislerin yurt dışında eğitilmesine evet, ama yurt dışından mühendisler getirilip sistemler kurulmasına hayır diyebilecek kadar güçlü olmalıyız.  

Hele, hele uzay çağı teknolojisinde Kanada gibi kendimizi regüle etmek, başka ulusların teknolojilerine muhtaç olmamak, eğer ihtiyacımızı görüyorsa akıllı buzdolabı yerine standart buzdolaplarımızı kullanma alışkanlığını sürdürmek,  israftan ve ısrardan kaçınmak, milli markalara itibar edip, yabancı markaları dışlamak gerekir.

* * * 

Bir yazımda; "Sınırlar yok, şirketler var… Devletler yok, markalar var" demiştim… Şimdi de, "uluslar yok teknolojiler var" diyorum. 

Dikkat edin. Bu teknolojiler devletleri bitirmek veya bizim gibi tüketim toplumu haline gelmiş ülkelerin insanlarını aciz duruma düşürmek için uluslararası bir politikadır…

Kafa tutan herkesi yok saymaya ve kendi bağnazlıkları içinde bilişim yolu ile tüketmeye hazırlanıyorlar…

Tıpkı yaşadığımız şu an kendimizi zengin saydığımız bir anda pandemi gibi bir tehlikede dışa bağımlı olmak, dört gözle yabancı kaynaklı bir aşıyı beklemek, sonuçlarına katlanmak gibi…