Küresel tek bir devlet haline getirilmek istenen dünyada, bu işi hayal edenlerin kullandığı çeşitli metodlar var. IMF ve Dünya Bankası ekonomik rolü oynarken, demokrasi, insan hakları ve özgürlük söylemleri ülkelerin siyasi gidişatına yön veriyor. Dinlerarası diyalog ise işin manevi cephesi. Dinlerarası diyaloğun bir Vatikan projesi olduğunu geçen yazımızda belirtmiştik. Amaç, Müslüman halkların Hıristiyanlaştırılmasıdır. Diyalog faaliyetleri ile Hıristiyanlaşan milletler konusunda dünyada pek çok örnek vardır. Azarbeycan da kiliseye devam eden, aynı Allah'a inandıklarını söyleyen ama hala Müslüman olduğunu iddia eden binlerce insan var. Kırgızistan'da 15 sene evvel 4 tane olan Protestan kilise evi sayısı şu anda 900'e ulaşmış durumdadır. Gürcistan ve Kazakistan'da kiliselerde dağıtılan paralar karşılında vaftiz olan yüzlerce insanın vaftiz merasimleri ulusal kanallarda yayınlanmaktadır. İşsizlik ve sefalet karşısında dinini değiştirerek paraya ve işe kavuşan insanlara dünyanın her fakir ülkesinde rastlamak mümkün. Türkiye'de ise dialoğun etkileri daha farklı şekillerde de görülmekte. Kısa bir zaman içinde Türkiye'de şu değişiklikler yaşandı: * Domuz etinin yaygınlaştırılması.* Zinanın serbest bırakılması.* Din dersi kitaplarından Kelime-i Şehadet ifadesinden Muhammedur Resulullah kısmının çıkarılması. * "İbrahimi dinler" tabiri getirilerek son peygamber Hz. İbrahim'dir görüşünün ortaya atılması. * Misyonerlik faaliyetlerinin serbest bırakılarak muharref olan dinlerin hak din olarak gösterilmeleri.* Eski kiliselerin imarı ve yenilerinin açılması. * Kilise - havra - caminin bir arada olması. Türkiye'de örneklerini saydığımız bu değişim hareketleri diğer İslam ülkelerinde de farklı şekillerde yaşanmaktadır. Bugün, Batının İslam ülkeleri üzerindeki yukarıdaki etkileri, kaynaklarını sömürme, ülkelerini demokrasi getiriyoruz gerekçesi ile işgal etme ve halklarını Hıristiyan yapma şeklinde tezahür etmektedir.
