Mahçupyan, hacıları mahcup ediyor!

Zaman gazetesinin köşe yazarlarından biri de, bilindiği gibi Ermeni asıllı vatandaşlarımızdan olan Etyen Mahçupyan'dır. Etyen Mahçupyan yazdığı yazılarında sık sık, Zaman okurlarını mahcup edecek, yüzlerini kızartacak laflar etmektedir. Çevremizden tanıdığımız kadarıyla söz konusu gazetenin okurları, dinine diyanetine bağlı ve "hizmet" mantığı ile alıp okuyan çevreler.Mezkur yazarın yazdıklarına gazetenin okurlarından tepkiler gelip gelmediğini bilemiyoruz. Tepkiler oluşuyor da, günden güne trajda düşmeler yaşanıyorsa bu bir bilincin, bir direncin işaretidir. Halktan ve aydın denilen kesimden tepkiler gelmiyorsa iki ihtimal söz konusu olabilir: Ya, Zaman gazetesi, "hizmet" denilerek alınıp, bir köşeye atılan, bakkalların ekmek-peynir sarmasına yarayan gazeteler sülalesindendir. Ya da, yıllardır sürdürülen Diyalog ve hoşgörü söylemleri ile gazete, okurlarını her söyleneni yutacak her yazılana eyvallah diyecek konuma ve kıvama getirmiş demektir.Normal zeka seviyesinde bir insan, terörün yeniden hortlatıldığı, horlatıldığı ve cennet vatanımızın dört bir yanında hain tuzaklarla Mehmetçiklerin şehit edildiği, şehit tabutlarının tekrar taşınmaya başlandığı bu günlerde, Mahçupyan'ın şu satırlarını yutamaz ve adına olursa olsun eyvallah diyemez.Muhtemeldir ki, dün, önceki gün Batman'dan, Diyarbakır'dan gelen şehitlerin cenazesinde gözyaşı döken, el bağlayıp namaz kılan hocaefendilerin, hacıefendilerin ceplerinde Zaman gazetesi vardı ve o gazetede Etyen Mahçupyan şunları yazıyordu:".... AİHM kararı, Türkiye'nin önünde bir çok teknik seçenek çıkaran bir yaklaşımı tercih ederek, gerçekte Türkiye'yi kollamıştır. Eğer istenseydi, yargılamanın tekrarını özellikle vurgulayan bir ifade kullanılabilirdi. AİHM'nin böyle  bir dil kullanması ise şaşırtıcı olmazdı; çünkü Öcalan davası açıkça adil yargıyı  ihlal eden yönlere sahipti. Askeri yargıcın varlığından iddianamenin sanık avukatlarına geç verilmesine; savunma süresinin kısıtlı tutulmasından, sanığın avukatları ile görüşmesinin engellenmesine bir çok husus bu davanın adil yargı kriterlerinin dışında olduğunu göstermekte. Diğer bir deyişle Öcalan davası, uluslararası hukuki dille söylendiğinde bağımsız ve tarafsız olduğu kuşkulu bir mahkemede sanığa 'kötü muamele' edilerek gerçekleşmiştir." (Zaman, 20 Mays 2005)Kahramanmaraşta, Gebze'de, İstanbul'da ömrünün baharında PKK terörünün şehit ettiği, şehit tabutlarının önünde el bağlayan ve cebinde Zaman gazetesi taşıyan hacıefendi! Duydun mu cebindeki gazete ne yazıyor? Bebek katiline kötü muamele yapılmış, adil yargılanma yapılmamış, savunma süresi kısıtlı tutulmuş, avukatları ile görüştürülmemiş... Yani, senin 'hizmet olsun' diye aldığın, desteklediğin Zaman gazetesi, mesela, tabutu önünde durduğun şehid Mehmetçiğin ve onbinlercesinin hakkından, hukukundan, yetimlerinden, çiçeği burnunda  dul kalan gelinlerden ve onların haklarından bahsetmiyor. Aksine, ülkemizi kana bulayan, gözyaşına boğan ve cinayetlerini sürdüren PKK'nın başı Öcalan'ın haklarından, kötü muamele görmesinden bahsediyor.Hangi gazeteyi okuyacağınız elbette size ait bir karardır. Bizim yaptığımız, hiç de şık olmayan, yakışıksız bir fotoğrafa dikkat çekmektir. Teröristbaşının haklarından bahseden, böylece onbinlerce şehit ailesine ve anasına hakaret eden Mahçupyan'ın yazılarını yayınlayan Zaman gazetesini cebine koyup da şehit cenazelerine katılmanız hiç yakışmıyor. Ciddiyetle, vatanperverlikle asla ve asla bağdaşmıyor.Bimem ki, sadece bir örneğini yukarıya aldığımız türden yazıları, paragrafları okuyor musunuz ve okurken bir mahcubiyet duyuyor musunuz? Eğer direnciniz, hassasiyetiniz Diyalog kazanında buharlaştırılmadı ise mahcubiyet duyacağınız o kadar çok haber ve yazı var ki...