Cheney'in kıskaç turu, Kılınç Paşa'nın sözleri (II)

Dick Cheney'in 11 Eylül'ün 6. ayında başlattığı 12 ülkelik gezinin tek amacının, sadece Irak'a operasyon için "askerî destek arayışıyla" sınırlı olduğunu düşünmek herhalde safdillik olur.

Washington'un en derin güçleri şu ana kadar hiç de etkin olmadıkları Avrasya'yı, kendilerine "her anlamda" bağlaması için başkan yardımcısını hasta yatağından kaldırıp bölgeye gönderdiler. Cheney yeni dünya düzenini, yani ABD'nin patronajını kabul ettirmek için, Türkiye'nin etrafında uçuşuyor.

Sahipliğin yolu askerî başarılarla başlıyorsa da kalıcılığın, siyasî sistemi "kendileştirmekle" mümkün olacağı bilinen bir tespit. Dolayısıyla Cheney, görünürde Irak, odağında ise Türkiye'yi bölme üzerine kurgulu bir dünya hakimiyeti için, sistem önerilerinden -siz bunu dikte olarakta anlayabilirsiniz- oluşan bir derin gündemle fır dönüyor.

Cheney'in bu amaç için yeterli entelektüel birikimi ve hazırlığı fazlasıyla var. Zaten "en kritik geziyi" kovboy Bush'un değilde, Cheney'in yapmasının nedeni bu...

Türkiye'de eş zamanlı olarak yapılan "model" tartışmalarının bu anlamda, son derece ilginç olduğuna şüphe yok.

Ilımlı İslam'ın açılımı...

"Türkiye modeli" adıyla konuşulan şeyin temel karakteristiğini iki kavram özetliyor. Sistem, liberal ve aynı zamanda muhafazakâr olacak.

Bu iki kavramın şekillendirdiği modelin açılımlarında ise, şu temel başlıklar var:

AB ve ABD'ye mutlak bir inanç.

Serbest piyasa ekonomisine iman.

IMF'ye sonuna kadar evet.

Çok dinlilik ve çok kültürlülüğe açık olmak...

Tabiî tüm bunları topluma yedirebilmek içinse muhafazakâr bir kimlik taşımak, işin kimya sadedinden esasını oluşturuyor. Bu açılımın bilinen diğer adı ise Ilımlı İslam...

İşte Dick Cheney bu çok tanıdık formülü hayata geçirecek atraksiyonlar için nabız yoklayacak ve asıl önemlisi zorlamalarda bulunacak. Zoru gösterip, kolaya evet dedirtecek...

Kılınç Paşa'yla Cheney'in karşılaşma noktasının burası olduğunu söyleyerek, Ilımlı İslam formülünün Türkiye adresi kimdir sorusuna öncelikle cevap arayalım.

Türkiye modelinin adresi kim?

Sorunun muhatabı uzakta değil. AKP ve Tayyip Erdoğan...

Erdoğan'ın daha 1 ay evvel Davos'taki Dünya Ekonomik Forumu'na davet edildiğini hatırlatalım. Erdoğan'ın, engin (!) muhasebe bilgisi nedeniyle oraya çağrılmadığına şüphe yok. Bu küçük notla birlikte Davos'a davet edilmenin iki ana şartı olduğunu söyleyelim.

Birincisi serbest piyasa ekonomisine, kelimeyi bilerek kullanıyorum tam bir imanla bağlanmış olmanız gerekiyor.

İkincisi bu konudaki imanınızın(!) da uzun bir testten geçirilerek onay almış olması lazım.

Davos'u şimdilik kaydıyla ve az sonra dönmek üzere buraya kaydedelim.

Hatırlarsınız; Kılınç Paşa'ya en keskin eleştiriler Tayyip Erdoğan'dan gelmişti. AB'nin Yılmaz (!) temsilcisi dahi sözlerini, AKP başkanı kadar ileriye taşımamıştı.

Erdoğan, Kılınç Paşa'ya atfen "Yurt içindeki nüfuzlarını kaybetmemek için AB'ye karşılar" ifadesini kullanmıştı.

Adres için üzgünüm!

Erdoğan'ın bu çıkışı ve Davos'la ilgili tespitlerim sizleri yanıltmasın. AKP'ye tanıdığım bir küçük mutluluk payından hemen sonra, derhal şunu söyleyelim.

Tayyip Erdoğan görücüye çıktı. Bu doğru, Davos'a gitti. Sayısız kere ABD elçisiyle buluştu, konuştu, sözler verdi. Ancak Erdoğan korkarım aradığı icazeti, Washington'dan almayı başaramadı.

Bunun nedeni, Tayyip Erdoğan'ın gerekli değişimi ve dönüşümü gerçekleştirememesinden kaynaklanmıyor. Bu konuda hiçbir sorun yok. Üstelik Erdoğan'ın üzerinde Belediye Başkanlığı döneminden kalma prangalar da, fazlasıyla var.

Ancak sorun Erdoğan'ın bizzat kendisi...

Washington, AKP Genel Başkanı'nı bu işleri kotaracak yetenekte bulmuyor.

Kısaca Erdoğan'ı, ılımlı İslam'ı topluma yedirecek kalitede görmüyorlar. Bu cümlelerin, AKP içinde kimi adresleri fazlasıyla mutlu edeceğini biliyorum. Ama onlarda fazla sevinmesin. Çünkü AKP liberalleri, Ilımlı İslam'ı kabul ettirecek toplumsal desteğe sahip değiller.

Yani Ilımlı İslam'ın biraz daha Türkçeleştirelim, Amerikan İslamı'nın adresi olabilmek için 2 şart var.

1-Liderlik, 2-Toplumsal destek. AKP'de meydan var at yok. Ya da at var meydan yok. İşin özeti bu.

Erdoğan'ın hırsının ve kızgınlığının Dick Cheney'in ziyaretinin ardından, artacağına tanık olabilirsiniz. Amerikalının mavi gözlerinde aranacak umut, bir teselli ver bekleyişine dönüşecek. Erdoğan önündeki engellerin temizlenmesiyle iktidar hayallari görürken, bunun mümkün olmadığını anlayacak.

Borçlu(!) iktidarlara son

Tuncer Kılınç Paşa'nın Doğuyu işaret eden sözlerinin altında bu adrese, Ilımlı İslam'a konulan itiraz var. Washington'un bölgeye ilişkin hesaplarını artık bilmeyen yok. Ancak siyaset sınıfı bundan müstesna...

Toplumsal destekleri düştükçe dışarıya bağımlılığı artan siyaset Türkiye adına en zayıf, ABD adına en güçlü halkayı oluşturuyor. Apo paketiyle oluşturulan hükümetin iktidarları karşılığında verdikleri tavizler, ülke kaygısı taşıyan en geniş anlamda bürokraside endişeleri artırmıştır. Kılınç Paşa'nın sözleri bu akışa, bir kalın duvar çekme arzusudur.

Asker artık böyle borçlu bir iktidar görmek istemediğini Kılınç Paşa'nın sözleriyle, Cheney'e mesajlamıştır.

ABD'nin Ankara elçisinin yoğun mesaiside bu direnci kırmak içindir.

Ama nafile.

Cheney gelecek ve geldiği gibi de gidecek.