AB ne yana düşer usta?

AB cephesinde -ağır yara da denmez- yere serilen hükümet, ABD'den de "ellerim bomboş" şarkısıyla gerisin geriye dönmüş durumda.ABD gezisinin bir amacı da AB acısını unutturmak, bu kez de ABD nakaratı ile milleti az biraz daha yalamaktı. Ama dediğimiz gibi aşı tutmadı. Beyaz Saray'ın efendileri oltaya takılmış balık için "yeme gerek yok" dedi.Bu koşullar altında hükümetimizin "AB batağına" yeniden bakmakta sayısız faydalar var. Dikkatlerin bütünü ile ABD seyahatine çevrildiği şu bir hafta içinde Brüksel cenahında neler yaşandı, neler yaşanıyor?Gelin isterseniz AB klasiğine kaldığımız yerden devam edelim.Tesbit 1: Avrupa "hayır" oylarını görmezden gelmeyi düşünmüyor. Yani biz de olsa "% 55 hayır diyor ama % 45 de evet kardeşim!" yollu bir spekülasyonu adamlar yapmıyorlar. % 55'e saygı duyuyorlar ve gereğini de ifa ediyorlar.Bunun doğal sonucu olarak "Ortak Avrupa" fikri gerçek anlamda tartılışıyor. Çıkan sonuç şu: "Avrupa Birliği fikri bu haliyle ölmüştür."Tesbit 2: Avrupa Birliği için eskiden bu tarafa yapılan "3 halkalı Avrupa" tartışması hız kazanmış durumda.Yani Avrupa Birliği eşit koşullara, eşit yetki ve sorumluluğa sahip ülkelerden oluşmayacak. Üç kategorilik bir sınıflandırma yapacaklar. A kategoride Almanya-Fransa-İngiltere ve İtalya olacak. B kategoride eski batı Avrupa ülkeleri bulunacak. C kategoride ise eski Doğu Avrupa ülkeleri yer alacak.Böylece çekirdek Avrupa'dan sonra gittikçe zayıflayan, yetkileri azaltılmış bir üç halkalı yapı oluşturulacak.Tesbit 3: Avrupa Birliği şu aşamada genişlemenin adını dahi duymak istemiyor. Böyle bir gündem oluşması % 55-60'lık "hayır" oylarının belki de % 100'lere tırmanması anlamına geliyor. Çünkü Avrupalı her genişlemenin kendisine bir maliyet getirdiğini ve lüksünü kaybettiğini düşünüyor.O açıdan genişleme fikri resmen ölmüş durumda. 16-17 Haziran'da yapılacak AB Konseyi toplantısında tartışılacağı duyurulan "genişleme meselesi" de aynı gerekçe ile gündemden düşürüldü.Tesbit 4: Türkiye'ye kapılar ka-pan-dı. Brüksel bunu daha başka bir şekilde ifade edemez. Avrupalı her lider, milletvekili ve basın-yayın organlarından Türkiye'nin AB şansının sıfır olduğuna ilişkin açıklamalar ardı ardına geliyor.Türkiye'nin İslami kimliğinden tutunuz da, nüfusuna, AB'nin böyle bir ülkeyi hazmedemeyeceğine kadar herşeyin ama herşeyin içinde olduğu renkli bir gerekçeler listesi var ortada.Hatta Türkiye karşıtlığı -deyim yerindeyse- tam bir moda! Parlamak, göze batmak isteyen milletvekilleri her türlü atraksiyonla manşetlere çıkabiliyorlar.Tesbit 5: Bir yandan da geleneksel AB siyaseti devam ediyor. Yani  madem ki Türkiye bu işe bu kadar bağlı öyleyse zincirleri koparmayalım tavrı... O sebeple "yetkisi olmayan ama sorumluluğu olan" 2. sınıf üyelik anlamına gelen "imtiyazlı ortaklık"ı tartışmaya açıyorlar. Türkiye eğer bu konuda çok ısrarlı olur, imtiyazlı ortaklıka hayır derse, imtiyazlı ortaklığın adını değiştirerek ama aynı statüden asla vazgeçmeyerek yollarına devam etmek istiyorlar.Tesbit 6: Hükümetin ideolojik körlüğü devam ediyor. AB kapıyı bir değil bin kere de yüzüne çarpsa "yarabbi şükür" deyip kara sevdasına devam edecek.Yani hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışıyorlar. Hani evdeki kız kaçar da siz bunu kimseye açamazsınız ya işte öyle bir durum. Zannedersiniz ki AB, Türkiye'yi tartışmıyor da, uzayda bir gezegenden bahsediyor.Hükümetin tavrı bu; "bozuntuya verme, yürüyebildiğin kadar yürü!"Ve son bir not:Dikkat ediyor musunuz; Dışişleri Bakanımız son günlerde hiç ortalıkta gözükmüyor. Ne bir demeç, ne bir açıklama ve ne de "Teke Tek" programları...Alimallah AB'den lehe gibi gözüken iki açıklama gelse hazret ortalığı kırar geçirir, ciddi devlet adamı rollerinde ahkam keserdi! Ama şimdi yok!Kıbrıs Rum'unu da tanıdılar ki bunun izahını bakalım -şimdi olmasa da- iki yıl sonra nasıl yapacaklar! Ola ki birisi çıkar da Gül'ümüze şu basit soruyu sorar:"AB, kapıları yüzünüze yüzünüze kapattığı halde siz ne amaçla Kıbrıs Rum'unu tanıdınız?"